Naučnici su se dugo pitali šta se nalazi u samom središtu Zemlje, a najnovija istraživanja sugerišu kako naša planeta ima posebnu gvozdenu kuglu u svom metalnom jezgru.
 |
| Image by Gerd Altmann from Pixabay |
Studija objavljena u časopisu "Nature Communications" navodi kako se ispod najudaljenije kore, plašta i tečnog spoljašnjeg jezgra nalazi čvrsti metalni centar Zemlje, koji zapravo ima još jedan skriveni sloj, odnosno "najdublje unutrašnje jezgro".
Monumentalno otkriće sugeriše da Zemlja ima pet glavnih slojeva umesto četiri i ponudilo je nove pojedinosti koje bi naučnici mogli da upotrebe za razjašnjavanje nekih od najstarijih misterija o našoj planeti i kako je nastala. U saopštenju za javnost se tvrdi kako su geonaučnici pre otprilike 20 godina prvi put sugerisali da bi Zemljino jezgro moglo imati dodatni, neprimetan sloj.
Autori nove studije tvrde kako su korišćenjem podataka prikupljenih merenjem seizmoloških talasa zemljotresa koji su prolazili kroz središte Zemlje, konačno otkrili to najdublje jezgro. Seizmološki talasi su vibracije koje se kreću unutar ili duž površine Zemlje i kroz njene unutrašnje slojeve kao rezultat zemljotresa, vulkana ili drugih razloga.
"U ovoj studiji prvi put izveštavamo o opažanjima seizmoloških talasa koji potiču od snažnih zemljotresa koji putuju napred-nazad s jedne strane zemaljske kugle na drugu do pet puta", piše koautor studije dr Tan-Son Pam, seizmolog i postdoktorand na Istraživačkoj školi nauka o Zemlji na Australijskom nacionalnom univerzitetu u Kanberi.
Pam smatra kako je razlog zašto ovaj sloj nije prethodno bio detaljnije posmatran taj što je njegov sastav toliko sličan onome što leži iznad njega. I ovaj novootkriveni centar, za koji studija izveštava da je verovatno metalna lopta široka 644 kilometra, i njegova spoljašnja opna izrađeni su od legure gvožđa i nikla, s određenim drugim elementima u tragovima.
"Osim toga, prelaz od skroz unutrašnje (čvrste) lopte do spoljašnje opne unutrašnjeg jezgra (takođe čvrste opne) čini se više postepenim nego oštrim. Zato ga ne možemo posmatrati putem direktnih refleksija seizmoloških talasa od njega", objasnio je Pam.
Koristeći instrumente koji otkrivaju vibracijske talase, istraživači su otkrili da najdublje unutrašnje jezgro ima izrazitu anizotropiju, što je svojstvo materije koje joj omogućuje da poprimi različite karakteristike u zavisnosti od ugla iz kog joj se prilazi.
Primer predmeta koji je anizotropan je komad drveta: mnogo je lakše raskomadati komad drveta za ogrev tako da ga udarite u smeru njegovih vlakana nego od njega. Upravo je to ono obeležje koje razlikuje najdublje jezgro.
Kada se došlo do procene Zemljinog jezgra, istraživači su posmatrali koliko brzo seizmološki talasi putuju kroz njega u različitim smerovima, i otkrili su da najdublje unutrašnje jezgro menja brzinu tih talasa na drugačiji način od sloja iznad njega, spoljašnjeg središnjeg jezgra.
Otkrivanje novog sloja više od 1.600 kilometara ispod naših nogu je značajno. Prisustvo jasnog najdubljeg jezgra moglo bi naučnicima pružiti bolje razumevanje Zemljinog magnetnog polja i kako se ono razvijalo i kako će se i dalje razvijati.
Pam ističe kako nam novo otkriće takođe "daje uvid u ono što se moglo dogoditi s drugim planetama".
"Uzmimo Mars kao primer. Još ne razumemo zašto je (Marsovo magnetno polje) prestalo da postoji", naglasio je.
IZVOR: INDEX.HR
0 коментара:
Постави коментар