Epidemija koronavirusa već pogodila čovečanstvo pre 25.000 godina i ostavila tragove u DNK ljudi

Naučnici su otkrili da je koronavirus pogodio istočnu Aziju pre oko 25.000 godina, ostavljajući tragove u DNK ljudi iz današnje Kine, Japana i Vijetnama.

Pixabay

Istraživanje objavljeno u časopisu Current Biology otkrilo je dokaze o genskoj adaptaciji na porodicu koronavirusa u 42 gena stanovnika tog dela sveta.

Pandemija kovida 19, izazvana virusom Sars-Kov-2, do sada je odnela 3,8 miliona ljudskih života i prouzrokovala milijarde dolara ekonomske štete.

U koronaviruse spadaju i SARS i MERS, oba virusa koja su, takođe, izazivala epidemije u poslednjih 20 godina.


Pandemije su stare koliko i čovečanstvo

Pandemije svakako nisu novost. Samo u 20. veku čovečanstvo se suočilo sa tri varijante virusa influence, od kojih je svaka uzrokovala široko rasprostranjene zaraze sa smrtnim ishodima koji su se merili u milionima.

Španska groznica od 1918. do 1920, azijski grip od 1957. do 1958. i hongkonška groznica od 1968. do 1969. godine.

Istoijska svedočanstva epidemija protežu se hiljadama godina, a sasvim je moguće da su se ovakve interakcije između patogena i čovečanstva dešavale i u najranijim periodima ljudskoj postojanja, tokom praistorije.

Seleći se u potrazi za boljim uslovima života ljudi su neminovno dolazili u dodir sa novim patogenima. Ti drevni susreti sa virusima dovodili su do genskih adaptacija koje su omogućavale našim precima da prežive.


Adaptacije ostavljaju tragove

Tokom prethodnih nekoliko decenija genetičari su smislili moćna oruđa kojima otkrivaju tragove na genima, nastale kao posledica adaptiranja naših gena.

Tim naučnika sa Australijskog nacionalnog univerziteta želeo je da utvrdi da li je neki dodir sa koronavirusima kroz istoriju ostavio tragove u današnjoj populaciji.

Virusi su prosti organizmi sa jednim ciljem – da se kopiraju. Njihova jednostavna biološka struktura ih ograničava i oni ne mogu samostalno da se reprodukuju.

Umesto toga, oni moraju da se ubace u ćelije drugih organizama i kidnapuju njihovu molekularnu „mašineriju". To postižu kačenjem na posebne ćelijske proteine, koje naučnici nazivaju virusno interaktivnim proteinima - VIP.


Znakovi drevnih koronavirusa

Pomoću najmodernijih analiza genoma više od 2.500 ljudi iz 26 različitih populacija širom sveta, naučnici su pronašli genske adaptacije na 42 ljudska gena u kojima je zapisana informacija o VIP-ovima.

VIP-ov na njima su prisutni kod samo pet današnjih populacija i sve su iz istočne Azije - odakle su se koronavirusi najverovatnije raširili. Istraživanje je pokazalo da su preci modernih istočnoazijata prvobitno bili izloženi koronavirusima pre oko 25.000 godina.

Dalja ispitivanja su pokazala da su sva 42 VIP-a primarno locirana u plućima, tkivu koje najčešće pogađaju koronavirusi. Takođe je utvrđeno da ti proteini direktno interaktuju sa Sars-Kov-2 virusom.

Druge studije pokazale su da različite mutacije na VIP genima utiču na podložnost organizma na Sars-Kov-2 i intenzitet simptoma kovida 19.  

IZVOR:RTS, SCIENCE ALERT

Share on Google Plus

Astro sajt: Info

INFOrmacije i saveti za ljude otvorenog duha.
    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 коментара:

Постави коментар